دل شدگان

مرا ز دار فنا بی صدا جدا سازند
در آن زمان که وفای تو را جدا سازند

قیامتی است آن دم که بهر زنده شدن
ز خاک کوی تو خاک مرا جدا سازند

من آن درخت سترگم که بعد صدها سال
فقط به ضربه ی تیشه مرا جدا سازند

پرنده ام به هوای تو برکشم پر و بال
مگر به جور قفس از هوا جدا سازند

حساب دل شدگان جز به بندگی نبوَد
چرا ز بنده ی مخلص خدا جدا سازند

 

نیمساز